شعر عاشقانه شعرهای عاشقانه

سلام به دوستای عزیز

مخصوصا دوستای عزیزی که لطف دارن و نظر میدن

ممنون از همگی شعر جدیدم رو امشب براتون میذارم

امید وارم خوشتون بیاد منتظر انتقاداتون هستم عزیزان

مرگ تدریجی

هر کی میاد تو زندگیم
یه روزی بی وفا میشه
تو اوج عشق و عاشقی
زیره پاهام خالی میشه

باز چرا باور میکنم
دروغ های قشنگشو
امشب تو ماجرا نباف
من میگم و توگوش بشو

به من میگفتی بی کسم
میگفتی قلبم مال تو
شب و روزم تو زندگی
فقط فدای چشم تو

چی شد چرا تو تنهایی
تو یادی از من میکنی؟
تو شادی و تو جشن نور
من رو فراموش میکنی ؟

حالا خیلی تنها شدم
بیخیال دنیا شدم
از زندگی از خوشی ها
به جون تو بیذار شدم

بشنو و نشنیده بگیر
مثل همیشه نازنین
یه روز بیا با دسته گل
کنار خاک من بشین

شاعر : میلاد جانمحمدی

شعر عاشقانه

سلام به همگی امیدوارم حال خوبی داشته باشین

دوستان شعر عاشقانه اگر دارید بفرستید

تا به اسم خودتون تو وب بذارم

شعر جدیدمو بخونید و نظر بدین

منتظره انتقاد و پیشنهاداتون هستم

تمام نا تمام

نمی دونم چجور بگم

یه حس بد تو قلبمه

یه بغض صد ساله دارم

منتظره شکستنه

این روزا دل داد میزنه

بی خودی فریاد میزنه

میخواد بگه خسته شده

گاهی به دریا میزنه

تمومه نا تمومه من

بسه دیگه تو ام برو

تمومه نا تمومه من

آره دوست دارم تورو

شاعر : میلاد جانمحمدی

شعر عاشقانه

سلام به همه دوستای خوبم امیدوارم حال همگی خوب باشه

امروز یکی از شعرامو میذارم تو وبلاگم امید وارم خوشتون بیاد

منتظر نظرای خوبتون هستم

بغض

با بغض نوشتم که دگر خواب ندارم

غصه شده همراه منو راه ندارم

آن دوست که بود محرم رازم

دشمن شد و بعد از آن دگر راز ندارم

در پیچش و تاب این زمانه

غصه نه کمو بسیار دیدم

ظاهر که همه دوست بودند

باطن همه را گرگ دیدم

زین پس نخرم غصه به جانم

من درد کشیدم نگرانم

دانی که چه گفتم تو شنیدی

غصه تویی و تو را برانم

شاعر : میلاد جانمحمدی

رفتنم شده کابوس شعر عاشقونه

کابوس نیست

با دستانی سبز

ایستاده

باید رفت

تنها ...

به کجا...

باد پیراهن سبزش را به رقص می خواند

باد... باد... باد...

این زاده سیاه شب

روی ان شراب کهنه میرقصد

-پیچک تنت بوی خاک میدهد

...کابوس نیست

...باید... ب...ر...و....م

فراق یار شعر غم

فراق یار

مینویسم از دلــــــــم شایـــــــد که دل شادان کند

یاد رویت مرهمی بــــــر آن غـــــــم هجران کند

مینویسم تا کـــــــــه جمله هـر کـــدام از عاشقان

بشنوند و خوانــدن آن چشمشان گـــــــــریان کند 

هـــــــــر زمان امید دارم بــــــر وصالت میرسم 

غافل از آنـــــــــم فراقت این دلـــــــــم نالان کند 

ترسم این عمــــر از غمت روزی به پایانش رسد 

آرزوی وصل تـــــــو چشم مرا حیـــــــران کند 

من که عمـــری عشق را بیهوده می انـــــگاشتم 

فاش گویم کاین تــــــــــــواند درد من درمان کند 

ماهروی خوب من در دل غــــــــم عشق تو بود 

شاید آن روزی کــــه بیند دیــــــــده ام تابان کند

گــــــرچه میدانم به مشتاقی رویت مانـــــــده ام

می رسد موعود دیـــــــــــدارت سرم سامان کند 

کاش میشد زنــــــــــدگی اینقدر تلخی ها نداشت

تا تواند دل غــــــــــم هجر تــــــــو را پنهان کند

حسرت دیــــــــــدار رویت روز تا شب طی شود

هر سحر ساعی بــــــــــدان جان در بر جانان کند

 

شاعر:مسعود مسجدی

شعر غم انگیز - کوله بار غم

  کوله بار غم

زیر سنگینی بار معصیت خم می شویم

روی دوشت کوله باری مملو از غم می شویم

انتظار  ِ انتظار از ما نداری، وای ِ ما

پرده برداری شود ، رسوای عالم می شویم

گرچه می دانم چرا دلواپسی آقا! ولی

غصه ی ما را نخور، یک روز آدم می شویم

ما که با خشکیدگی چشمه های چشممان

روضه ی جدت که باشد مثل زمزم می شویم

ما عزاداران بیتابی که دیگر سالهاست

طی نگشته، باز دلتنگ محرم می شویم

بامداد جمعه ها شادیم چون شاید ظهور...

باز هم تا شب نمی آیی و درهم می شویم

دوستت داریم اما حیف عاشق نیستیم

بعد از این عمری اگر باقی ست  کم کم می شویم

     علی اصغر ذاکری